🏴 وقتى على بن الحسين ـ عليه السّلام ـ را به نزد يزيد ملعون بردند... با او مشغول گفتگو شد با اين قصد كه آن امام سخنى بگويد كه بهانه اى براى كشتن ایشان باشد.🏴 حضرت سجاد ـ عليه السّلام ـ ... در دستشان تسبيح كوچكى بود كه در حال گفتگو... آن را با انگشتانشان مى گردانيدند. يزيد گفت: ...
به من پاسخ مى دهى و مشغول گرداندن تسبيح هستى؟ ... حضرت سجاد ـ عليه السّلام ـ فرمود: پدرم از جدم برايم نقل فرمود كه:🏴 اگر كسى نماز صبح را بخواند و بعد از فارغ شدن از آن بدون آن كه سخنى بگويد تسبيحى را كه مقابل اوست بردارد و بگويد:🤲
«اللّهُمَّ إنِّى أصبَحتُ اُسَبِّحُكَ وَ اُمَجِّدُكَ و اُحَمِّدُكَ وَ اُهَلِّلُكَ بِعَددِ مَا اُدِيرُ بِه سُبَحتِى»و آن تسبيح را بگرداند و هر سخنى را كه مى خواهد بگويد بى آن كه با آن تسبيح، ذكرى بگويد، ذكر براى او محسوب مى گردد. و اين كار حرز و امان او است تا هنگامى كه به بستر رود.
پس وقتى كه به بستر رفت اگر چنين سخنى [به جای « أصبَحتُ » «أمسَیتُ»] بگويد و تسبيحش را زير سرش بگذارد، از شب تا صبح، اين ذكر به حساب او نوشته مى شود...📚برگرفته از کتاب #ثمرات_حیات، ج2، ص 131🌱
09:56 - 8 July 2025
84 Views